Επί Τουρκοκρατίας οι Τούρκοι έχτισαν πολλές κρήνες, οι οποίες είχαν σκοπό να δροσίζονται οι περαστικοί και ο καθένας να «συχωρά» αυτόν που την έκτισε. Ήταν δηλαδή φιλανθρωπικές κρήνες και ονομάζονταν «σεμπίλια», όμως τα περισσότερα κατεδαφίστηκαν ύστερα από την απελευθέρωση.
Το σεμπίλ του Χατζή Ιμπραχίμ αγά: Χτίστηκε το 1776 και βρίσκεται στην πλατεία Κορνάρου. Είναι η μοναδική στο είδος της. Σήμερα χρησιμοποιείται σαν καφενείο.
Κρήνη του Ιδομενέα: Χτίστηκε στα τέλη του 17ου αιώνα και βρίσκεται στην οδό Μιχελιδάκη, πίσω από το Ιστορικό Μουσείο. Η κρήνη πήρε το όνομά της από τον γιατρό Ιδομενέα Μαρκατάτη, ο οποίος νοίκιασε το κονάκι του Τούρκου αγά που την κατασκεύασε.
Κρήνη Χανιαλή: Βρίσκεται σήμερα δίπλα στην εξωτερική πύλη του Αγίου Γεωργίου
Κρήνη του Ιμπραχίμ Μπαμπά: Βρίσκεται στην οδό Αλμυρού.
Κρήνη του Μελέκ Ιμπραχίμ πασά: Βρίσκεται στο «Μικρό Τσαρσάκι».
Κρήνη Εμιρτζά: Βρίσκεται στην οδό Άλμπερτ.
Κρήνη του Γενιτσάρ αγά: Βρίσκεται στη λεωφόρο Ικάρου.
Κρήνη του Φιντίκ πασά: Βρίσκεται στο γεωπονικό κήπο.
Στην οδό Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, στην οδό Παλμέτη αλλά και στην Ανάληψη, στην κεντρική πλατεία, βρίσκονται ακόμη τρεις κρήνες που κατασκευάστηκαν επί Τουρκοκρατίας, είναι όμως ανώνυμες.