Η Σφήκα

Σφήκα

Η σφήκα απαντάται σε όλα τα μέρη της Κρήτης και ανήκει στην οικογένεια των Βοσπιδών. Είναι έντομο υμενόπτερο, απόκριτο και κεντροφόρο. Τα στοματικά της όργανα είναι μασητικά και μυζητικά. Ο θώρακας με την κοιλιά συνδέεται με λεπτό σύνδεσμο. Οι ενήλικες έχουν κεντρί μέσα από το οποίο ειδικός αδένας διαχέει δηλητήριο. Το χρώμα τους είναι μαύρο με κίτρινες ζώνες. Είναι έντομο σαρκοφάγο και αρπακτικό. Ως έντομα δεν είναι απαραίτητα επιθετικά, αλλά οι επαφές με τον άνθρωπο είναι συχνές και τα τσιμπήματα οδυνηρά. Μοιάζουν πάνοπλες και είναι κυνηγοί άλλων εντόμων. Απειλεί ακόμα και μέλισσες.

Κύριο συστατικό των φωλιών τους είναι το ξύλο, το οποίο αναμασούν και το ανακατεύουν με το σάλιο τους, με αποτέλεσμα να γίνεται όπως το χαρτί. Διαμορφώνουν και αυτές κοινωνίες, αλλά κατά πολύ πιο μικρές από αυτές των μελισσών. Μια σφηκοφωλιά μπορεί να περιέχει από λίγες δεκάδες μέχρι πολλές εκατοντάδες ή και χιλιάδες κελιά, μέχρι και 5000 έντομα.

Οι σφήκες, στον τομέα της κατηγοριοποίησής τους, διαχωρίζονται σε δύο βασικά είδη. Αφενός τις απόμερες και αφετέρου τις κοινωνικές. Οι απόμερες σφήκες χαρακτηρίζονται από μια μοναχική διαβίωση και δεν χτίζουν φωλιές. Σε αντίθεση με τις κοινωνικές, οι οποίες κατασκευάζουν φωλιές η πλειοψηφία των οποίων απαρτίζεται από στείρες εργάτριες.

Ένα από τα χαρακτηριστικά των σφηκών είναι ο γενετικός διαχωρισμός των φύλλων, γεγονός το οποίο αποτελεί χαρακτηριστικό όλων των υμενόπτερων. Αναφέρεται και παραλλαγή ανάμεσα στα είδη των σφηκών. Έχουν σκληρό εξωσκελετό που καλύπτει το κεφάλι, το μετάσωμα και το μεσόσωμα. Μια συνδετική περιοχή, γνωστή ως μίσχος, συνδέει τα πρώτα και τα δεύτερα τμήματα του σώματος.

Οι σφήκες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξισορρόπηση των ειδών στη φύση, καθώς συντελούν στον μετριασμό των παρασίτων. Για το λόγο αυτό έχουν καταλήξει να χρησιμοποιούνται στον γεωργικό έλεγχο παρασίτων.

Χάρτες

Χάρτης καταλυμάτων