Η Ψείρα

Ψείρα

Είναι έντομα της οικογένειας των Φθειριδών και τρέφονται με αίμα ανθρώπων ή ζώων. Το στόμα τους είναι απομυζητικό. Δεν έχει φτερά. Στα πόδια της έχει γαμψά νύχια με τα οποία στερεώνεται στο δέρμα του ανθρώπου ή του ζώου. Είναι άλλη ποικιλία οι κεφαλόψειρες, που και τώρα ενίοτε παρουσιάζονται, και άλλη κατηγορία οι ρουχόψειρες. Το αυγό της ψείρας ονομάζεται κόνιδα και το εναποθέτει στις τρίχες της κεφαλής. Η θηλυκή ψείρα γεννά μέχρι 300 κόνιδες και σε μια εβδομάδα εκκολάπτονται και είναι αμέσως έτοιμες να απομυζήσουν αίμα. Οι ρουχόψειρες γαντζώνονταν παλιά στις ραφές των ρούχων και εναπόθεταν τα αυγά τους. Οι ρουχόψειρες είναι πιο άσπρες από τις κεφαλόψειρες.

Πιο γνωστές είναι οι ψείρες για την παρενόχληση του τριχωτού της κεφαλής και για το ότι καταλήγουν σοβαρή πάθηση. Την εποχή στην οποία στην Κρήτη δεν υπήρχαν τα εντομοκτόνα, οι άνθρωποι τις καταπολεμούσαν με χτένια που είχαν πολύ λεπτά και πολύ πυκνά δόντια, προκειμένου να τις αποσύρουν από το τριχωτό της κεφαλής. Σήμερα καταπολεμάται με ειδικά φθειροκτόνα και αλοιφές, τα οποία πρέπει να χρησιμοποιούνται με τη δέουσα προσοχή. Οι ψείρες που παρενοχλούν το τριχωτό της κεφαλής είναι γύρω στα 3 χιλιοστά. Έχουν 6 πόδια με το οποία αγκιστρώνονται στην τρίχα και στη βάση της εναποθέτουν τα αυγά τους, με ρυθμό 6 τη μέρα.

Η θεραπεία της ασθένειας αυτής, γνωστής ως φθειρίαση, είναι – ενίοτε – προβληματική, διότι τα παράσιτα αυτά έχουν καταστεί ανθεκτικά σε πολλά φάρμακα. Έχει κριθεί πολύ σημαντικό από πολλούς μελετητές η χορήγηση των φαρμάκων να εναλλάσσεται για να μην προλαβαίνουν τα παράσιτα να αναπτύξουν αντίσταση.

Μια άλλη γνωστή ψείρα είναι η ψείρα του εφηβαίου, η οποία προτιμά τις περιοχές των γεννητικών οργάνων. Οι ψείρες μπορούν να μεταδώσουν επικίνδυνες ασθένειες, όπως ο τύφος.

Χάρτες

Χάρτης καταλυμάτων